Nick is 43 jaar, gelukkig getrouwd met Sandra en samen hebben ze een zoontje van 6 jaar. Sinds een jaar of 8 werkt hij als backoffice medewerker bij een financiële instelling. Onlangs is er een nieuwe collega bijgekomen die hem moet ontlasten in zijn werk. Dat is fijn. De afgelopen jaren liep de werkdruk enorm op en liep hij steeds meer achter de feiten aan. Hij dacht dat hij nu eindelijk wat meer tijd zou krijgen om zijn projecten af te ronden en weer een beetje ‘bij’ te zijn. En, eigenlijk nog veel belangrijker, dat hij eindelijk thuis weer eens wat meer doet dan op de bank dutjes doen en geïrriteerd reageren op zijn gezin. Eigenlijk was hij de laatste tijd zichzelf niet meer. Hij werd geleefd en de stress liep hem veel te hoog op, maar hij wist niet wat hij eraan kon doen.

Op het werk

Zijn leidinggevende sprak hem laatst nog aan. Zomaar zo’n praatje bij de koffieautomaat. Hoe hij het vond dat hij er een collega bij had gekregen. Hij voelde zich nogal overvallen door die vraag en had het afgedaan met: ‘Oh, dat gaat prima.’ Zijn leidinggevende zei aan het eind van het gesprek nog: ‘Laat het me weten als er iets is!’ Toen Nick er nog eens wat langer over nadacht en het aan zijn vrouw vertelde, wist hij zo een aantal dingen op te noemen die hij eigenlijk had willen zeggen. Na een slapeloze nacht heeft hij toch moed verzameld en is hij toch naar zijn leidinggevende gelopen om te vertellen wat hem zoal door het hoofd gaat.

Een coach

‘Waarom ga je niet eens in gesprek met een coach?’ Poeh, dat was wel even een stap, maar toch… Eigenlijk was dat misschien wel net wat hij nodig had. Nadat ook zijn vrouw hem bemoedigend had toegesproken dat het wel een goed idee was, zette hij de eerste stap.

Waar hij dan allemaal tegenaan loopt?

En zo komt hij bij Thomas, een ervaren autismecoach. Wat gaat er goed? Er gaan best veel dingen goed, dat is fijn. Hij is happy met zijn vrouw en zoon, maar… die stress, spanning, deadlines die hij moet halen op het werk… Chaos, mailbox die constant vol loopt, collega’s die van alles willen weten als je net geconcentreerd aan het werk bent. Verwijten krijgen dat je ook overal geïrriteerd op reageert. Klachten van zijn zoon dat hij nooit meer eens wil stoeien of een spelletje doen.

Wat hij dan graag zou willen?

Oh… Dat wist hij wel. ’s Ochtends zin hebben om naar zijn werk te gaan en voldaan terugkomen. Dat hij ook weer een leuke vader kan zijn. Hoe langer hij hier over nadenkt hoe fijner het wordt. Maar…, denkt Nick, dit is toch niet realistisch. Want bij het stellen van de diagnose autisme is hem verteld zijn verwachtingen niet te hoog te leggen ten aanzien van het normaal functioneren. Dus heeft hij zich er maar bij neer gelegd dat het allemaal niet zo soepel loopt.

En dan verder…

Tijdens het coachingstraject leert hij beter zijn stresssignalen te herkennen. Hij ontdekt welke situaties hem stress opleveren en waardoor dat komt. Hij leert hoe het komt dat hij door zijn kenmerken van autisme soms eerder of op een andere manier spanning krijgt. Ook leert hij hoe zijn dag zo kan indelen dat hij minder uitgeput raakt en plannen maakt om ook thuis nog dingen te ondernemen. En als hij een drukke tijd heeft, heeft hij nu een aantal stressreductietechnieken die hij kan toepassen waardoor kan hij het beter hanteren. Tsjonge. Dat had hij nooit gedacht. Sommige dingen had hij wel eens van gehoord, maar nooit geprobeerd. Dat is voor watjes dacht hij dan. Andere dingen waren nieuw voor hem. Kon hij dan echt invloed uitoefenen in plaats van alles over zich heen te laten komen en vooral maar een lange adem te hebben? En die paar aanpassingen op zijn werkplek die hij samen met Thomas had uitgedokterd waren ook subliem.

Na afloop

Als Nick het coachingstraject heeft afgerond, vertelt hij vol enthousiasme aan zijn leidinggevende hoe het met hem is. Dat hij zijn werk beter aankan. Dat hij weet hoe hij de spanning beter kan hanteren. Over hoe fijn het is dat er duidelijkere afspraken zijn gemaakt over taakverdeling en verantwoordelijkheden. Dat het weer veel gezelliger thuis is en hoe hij en zoon genieten van de stoeipartijen. Niet dat het altijd pais en vree is, maar hij weet nu veel beter hoe hij de balans goed kan houden.

Blijvend aandachtpunt

Natuurlijk vergt de balans in stress en ontspanning blijvende aandacht. Maar het tijdig kunnen herkennen en de tools weten om met de stress om te kunnen gaan zorgt ervoor dat het beter te hanteren is.

Ook jij kunt leren hoe je stress beter kunt laten hanteren bij je klanten en collega’s, waardoor burnout kan worden voorkomen.

Ga met je klant of collega eens aan de slag met deze vragen:

  • Welke signalen geeft je lijf aan als je gespannen bent en gaat er dan ook een alarmbelletje rinkelen zodat je op onderzoek uit kunt gaan waar de spanning vandaan komt?
  • Welke situaties leveren je stress op waardoor je je gespannen gaat gedragen en waardoor komt dat?
  • Welke dingen doe jij die je energie en plezier geven en neem je daar elke dag tijd voor om de balans goed te houden?
  • Op welke momenten kun je stress goed hanteren en hoe pak je het dan aan, kun je dit ook inzetten voor de momenten dat het lastig vindt?
  • Welk back-up plan heb jij voor als je toch gestrest raakt en heb je die paraat als je het nodig hebt?

Meer weten?

Wil jij van de hoed en de rand weten en helemaal toegerust worden om mannen en vrouwen met autisme heel goed te helpen? Doe dan mee met de online training Effectief coachen bij Autisme. Hierin leer je onder andere hoe je op maat een coachtraject kunt uitvoeren om burnout te voorkomen, hoe je relaties kunt helpen verbeteren op een manier die echt effect heeft.

Klik hier voor meer informatie.